Umów wizytę
Lekarze
prof. nadzw. dr hab. n. med. Leszek Brongel

prof. nadzw. dr hab. n. med. Leszek Brongel

Specjalizacja

Chirurgia ogólna
Medycyna ratunkowa
Ortopedia i traumatologia

Miejsca pracy: Umów wizytę/Poproś o terminarz

Klinika Medycyny Ratunkowej i Obrażeń Wielonarządowych II Katedry Chirurgii - Wydział Lekarski

(Kierownik Kliniki)

Jakubowskiego 2, 30-688, Kraków

Pokaż mapę

Informacje i kontakty

Przebieg pracy zawodowej

2001– Konsultant Wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej

2000– Kierownik Kliniki Medycyny Ratunkowej i Obrażeń Wielonarządowych II Katedry Chirurgii UJ CM

Dorobek naukowy

dyplom lekarza 15.VI.1971
specjalizacja IIº z chirurgii ogólnej 1976
specjalizacja IIº z chirurgii urazowej i ortopedycznej 1980
specjalizacja z medycyny ratunkowej 2001
praca doktorska : Zastosowanie skal punktowych i własnej Liczbowej Skali Obrażeń do
oceny ciężkości obrażeń ciała, 1986
praca habilitacyjna : Urazowy Wskaźnik Ryzyka (UWR) jako nowa miara zagrożenia ofiary
wypadku w zależności od wieku i ciężkości obrażeń, 1998

Dorobek naukowy, liczący ogółem 331 opublikowanych pozycji, prawie wyłącznie dotyczy zagadnień związanych z leczeniem chorych z obrażeniami ciała. Ponad 260 z tych prac wykonanych zostało po habilitacji. Składa się na niego, nie licząc prac i wystąpień niepublikowanych drukiem, 59 prac oryginalnych, 30 prac poglądowych i kazuistycznych, 1 monografia i 2 prace wieloautorskie, 74 rozdziałów w skryptach i podręcznikach dla lekarzy i studentów medycyny oraz pracach zbiorowych, 90 wystąpień na zjazdach i konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych, 46 prac popularno-naukowych oraz pełnotekstowych w suplementach czasopism oraz 27 komentarzy do artykułów w czasopismach z indeksem KBN.

Dorobek zawodowy

Konsultant Wojewódzki w dziedzinie medycyny ratunkowej od 2001
Kierownik Kliniki Medycyny Ratunkowej i Obrażeń Wielonarządowych II Katedry Chirurgii UJ CM od 2000
Ekspert Ministerstwa Zdrowia w programie powołania centrów urazowych w Polsce
Prezes Sekcji Chirurgii Urazowej TChP
Członek komitetów naukowych czasopism chirurgicznych i medycyny ratunkowej oraz Instytutu Ratownictwa Medycznego w Krakowie

Zainteresowania zawodowe

Główne zainteresowania:
1. Epidemiologia urazów
2. Kalectwo i zgony pourazowe
3. Ocena ciężkości obrażeń
4. Mnogie obrażenia ciała
5. Obrażenia jamy brzusznej i miednicy
6. Choroba pourazowa
7. Obrażenia i patofizjologia układu ruchu
8. Ratownictwo medyczne

Przynależność do towarzystw i organizacji

Towarzystwo Chirurgów Polskich - członek zarządu

Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej - członek zarządu

Podziękowania dla lekarza

Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!

Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.

Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.

Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.

Zobacz także

Rana Rana to przerwanie ciągłości skóry lub skóry i tkanek pod nią położonych. Rana powstaje zazwyczaj na skutek urazu mechanicznego, ale urazem, czyli raną może być też np. oparzenie. Uraz może być mechaniczny, termiczny lub chemiczny. W zależności od mechanizmu powstania rany wyróżniamy, m.in. rany tłuczone, szarpane, cięte, kąsane.
Uszkodzenia mięśnia czworogłowego uda Najczęstszym typem uszkodzenia mięśnia czworogłowego jest jego oderwanie od przyczepu do rzepki. Do urazu dochodzi w czasie nagłego napięcia mięśnia, gdy noga jest obciążona. Oprócz bólu może pojawić się obrzęk w miejscu uszkodzenia, a po kilku godzinach także zasinienie.
Złamanie trzonu kości udowej Do złamania tej kości potrzebna jest bardzo duża siła. Dzieje się to zwykle w czasie wypadków samochodowych, motocyklowych, potrąceń przez samochód, upadków z wysokości.
Wstrząśnienie mózgu Do najczęstszych objawów wstrząśnienia mózgu należą bóle głowy, przejściowa utrata przytomności, splątanie, niepamięć okoliczności urazu, zawroty głowy, nudności, wymioty, niewyraźna mowa, spowolnienie, zmęczenie.
Zapalenie kaletek maziowych Kaletki maziowe generalnie stanowią ochronę okolic narażonych na urazy i przeciążenia. Ich stany zapalne zwykle mają charakter zapalenia jałowego, to znaczy powstają na skutek urazów lub przeciążeń okolic, w których znajdują się kaletki. Do okolic predysponowanych należą łokcie, okolice krętarza większego oraz kolana.
Przygotowanie do operacji według protokołu ERAS Nowoczesne podejście do opieki okołooperacyjnej polega na redukcji stresu, jakim jest zabieg operacyjny. Mniejszy stres przekłada się na przyspieszenie powrotu pacjenta do pełnej aktywności (poprawia proces gojenia oraz rehabilitację oddechową i ruchową), mniejszą liczbę powikłań okołooperacyjnych i skrócenie hospitalizacji. Obniża także koszt opieki zdrowotnej.
Złamanie trójkostkowe Oprócz uszkodzenia tkanki kostnej, stanowią także duży uraz dla otaczających tkanek miękkich. Decyzję co do tego, kiedy powinna odbyć się operacja po złamaniu trójkostkowym, ortopeda podejmuje na podstawie oceny skóry.
Uszkodzenia więzadeł pobocznych kolana Więzadła poboczne kolana, leżące po jego obu bokach, stabilizują staw. Do ich urazów dochodzi najczęściej podczas uprawiania sportów. W większości przypadków, jeśli uszkodzeniu więzadła pobocznego kolana nie towarzyszą inne urazy, postępowanie można ograniczyć do leczenia zachowawczego polegającego na oszczędzaniu kończyny, unieruchomieniu w ortezie oraz rehabilitacji
Przetoka jelitowa Przetoka to nieprawidłowe połączenie między dwoma lub więcej narządami wewnętrznymi lub między narządami wewnętrznymi a powierzchnią skóry. Przetoki jelitowe to przetoki, w których jednym z elementów jest nieprawidłowe połączenie światła jelita z innym narządem (np. innym odcinkiem jelita, pęcherzem moczowym, drogamia rodnymi) lub skórą.
Achalazja Najbardziej charakterystyczne dla achalazji są zaburzenia połykania, początkowo dotyczące pokarmów stałych, a później także płynnych. Może im towarzyszyć zarzucanie treści pokarmowej, ból w klatce piersiowej, zgaga oraz przewlekły kaszel i krztuszenie się.
Zapalenie otrzewnej Zapalenie otrzewnej to stan zapalny obejmujący błonę wyścielającą od środka całą jamę brzuszną. Najcześciej zapalenie otrzewnej jest spowodowane przedostającymi się do jamy otrzewnej bakteriami i kiedy obejmie całą jamę otrzewną przebiega w sposób bardzo gwałtowny i niebezpieczny dla życia chorego.
Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych (PSC) jest przewlekłą chorobą wątroby, w której dochodzi do zastoju żółci w drogach żółciowych na skutek postępującego włóknienia, niszczenia i zwężenia wewnątrzwątrobowych i zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych. Pierwsze objawy choroby to zwykle osłabienie, utrata masy ciała, nadmierna senność i świąd skóry, który jest szczególnie uciążliwy w nocy.
Zwyrodnienie stawu kolanowego – choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego Zwyrodnienie stawu kolanowego to jedna z głównych przyczyn niepełnosprawności w społeczeństwach starzejących się. Degeneracja stawu kolanowego w przebiegu zwyrodnienia postępuje wraz z wiekiem i prowadzi do niepełnosprawności ruchowej. Zmiana stylu życia jest wskazana zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu zwyrodnienia stawu kolanowego. Postaci zaawansowane wymagać mogą leczenia operacyjnego
Uchyłki przełyku Uchyłek przełyku to uwypuklenie jego ściany na zewnątrz. Najczęściej występującym uchyłkiem przełyku jest uchyłek Zenkera, który powstaje w górnej części przełyku, za gardłem. Uchyłki mogą powodować dolegliwości, takie jak kłopoty z przełykaniem, uczucie bulgotania podczas połykania i cofanie się treści pokarmowej do gardła, a także nieprzyjemny zapach z ust, co jest spowodowane zaleganiem i fermentacją treści pokarmowej, która dostała się do uchyłka.
Choroba przestrzeni zaotrzewnowej W przestrzeni zaotrzewnowej mogą się rozwijać choroby dotyczące narządów znajdujących się w tej przestrzeni, a także choroby niezwiązane z tymi narządami. Z kolei do chorób rozwijających się typowo w przestrzeni zaotrzewnowej należą: ropnie przestrzeni zaotrzewnowej, guzy nowotworowe przestrzeni zaotrzewnowej oraz zwłóknienie przestrzeni zaotrzewnowej.
Złamania patologiczne Zazwyczaj patologiczne złamania powstają podczas wykonywania zwykłych czynności, z użyciem niewielkiej siły. Przyczyną jest osłabienie kości w przebiegającym procesie chorobowym.
Złamania kostki bocznej Do tego typu złamań dochodzi w rezultacie urazu – najczęściej w mechanizmie pośrednim. Najczęściej jest to wykręcenie stawu skokowego, źle postawiona stopa lub skręcenie kończyny przy zablokowanej stopie.
Guzy zaodbytnicze Prawie 90% guzów zaodbytniczych dostępne jest w badaniu palcem przez odbyt, jest to więc podstawowe badanie przy podejrzeniu guza między kością krzyżową a odbytnicą.
Złamania przeciążeniowe Złamania przeciążeniowe mogą wystąpić praktycznie w każdej kości, ale najczęściej u dzieci dotyczą kości piszczelowej, strzałkowej i udowej.
Ganglion Ganglion, inaczej torbiel galaretowata, to guzek otoczony torebką wypełniony gęstym płynem. Powstaje jako uwypuklenie torebki stawowej lub pochewki ścięgna – jest to przestrzeń bezpośrednio połączona ze stawem lub okolicą ścięgna, która nadmiernie wypełnia się płynem. Gangliony pojawiają się najczęściej w okolicy stawów rąk, nadgarstka, rzadziej stopy i stawu skokowego.

Wyszukaj lekarza