Umów wizytę
Lekarze
Prof. zw. dr hab. n. med. Tadeusz Tołłoczko

Prof. zw. dr hab. n. med. Tadeusz Tołłoczko

Specjalizacja

Chirurgia ogólna
Endokrynologia

Miejsca pracy: Umów wizytę/Poproś o terminarz

Klinika Chirurgii Serca Klatki Piersiowej i Transplantologii - Warszawski Uniwersytet Medyczny - Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny w Warszawie

(emerytowany profesor)

Banacha 1 A, 02-097, Warszawa

tel.: +48225992467
fax:+48225991468
www: www.spcsk.amwaw.edu.pl

Pokaż mapę

Informacje i kontakty

Studia

1947–1952 Uniwersytet Warszawski i Akademia Medyczna w Warszawie

Przebieg pracy zawodowej

2008– Członek korespondent Wydziału Lekarskiego PAU

2001– Członek Odwoławczej Komisji Bioetycznej przy Min. Zdrowia

2000– Członek Rady Naukowej Głównej Biblioteki Lekarskiej

1996– Redaktor Naczelny miesięcznika „ Terapia ”

1995– Członek Rady Programowej „Polski Merkuriusz Lekarski”

1994– Członek Rzeczywisty Societas Scientiarum Varsoviensis

1994– Członek Polskiej Akademii Medycyny

2011–2014 Członek Komitetu Bioetyki przy Prezydium PAN

2008–2011 Członek Komitetu Etyki w Nauce przy Prezydium PAN

1996–2006 Przewodniczący Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN (trzy kadencje)

1989–2005 Przewodniczący Komisji d/s Członków Honorowych ZG.TChP

1977–2005 Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Chirurgów Polskich

1996–1999 Członek Zespołu Medycznego Komitetu Badań Naukowych

1996–1999 Członek Komitetu Zakażeń Szpitalnych PAN

1984–1999 Członek. Komitetu Redakcyjnego „ Polski Przegląd Chirurgiczny”

1974–1999 Kierownik Kliniki Chirurgicznej II Wydz. Lek., a następnie Kliniki Chirurgii Naczyń i Transplantologii I Wydz. Lek. A.M. w Warszawie

1956–1999 Pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Medycznej w Warszawie

1994–1998 Członek Polskiego Komitetu UNICEF

1996–1997 Członek Komitetu Prognoz “Polska XXI wieku” przy Prezydium PAN

1993–1997 Sekretarz Generalny Towarzystwa Chirurgów Polskich, (dwie kadencje)

1987–1997 Członek Kolegium Redakcyjnego "Wiadomości Lekarskie"

1993–1996 Członek Komisji ds. Zakażeń Szpitalnych Rady San-Epid. MZ i OS

1990–1996 Rektor Akademii Medycznej w Warszawie ( dwie kadencje)

1986–1996 Członek Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN

1994–1995 Delegat Prezydenta RP. do komisji Wspólnej ds. Zagrożeń Zdrowia

1993–1995 Przewodniczący Rady d/s Ochrony Zdrowia przy Prezydencie RP

1978–1995 Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Szpitalnictwa

1988–1994 Członek Korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego

1990–1993 Vice- Przewodniczący Konferencji Rektorów Akademii Medycznych

1988–1992 Członek Rady Naukowej Głównej Biblioteki Lekarskiej

1991–1991 Członek Zespołu Doradczego Min Zdrowia d/s list leków podstawowych i uzupełniających

1977–1991 Prezes Oddziału Warszawskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich – (7 kadencji) Ponowny wybór: 1979, 1981, 1983, 1985, 1987, 1989,1991

1989–1990 Przewodniczący Rady Programowej PZWL

1983–1987 Członek. Komitetu Redakcyjnego „WORLD HOSPITALS”

1981–1987 Konsultant Wojewódzki d/s Chirurgii m. st. Warszawy

1976–1986 Członek Komisji Terapii Chirurgicznej Komitetu Terapii - PAN

1981–1985 Członek Komisji Leków przy Ministrze Zdrowia

1981–1984 Prorektor Akademii Medycznej w Warszawie,(dwie kadencje)

1976–1983 Członek Komisji Endokrynologii Komitetu Terapii PAN

1976–1979 Pełnomocnik Dziekana d/s Pomocy Materialnej Studentom

1956–1974 Asystent, adiunkt, docent I Kliniki Chirurgicznej AM w Warszawie Kierownik: Prof. T. Butkiewicz → Prof. dr Jan Nielubowicz

1952–1958 Nadterminowa obowiązkowa służba wojskowa

1952–1952 Asystent Szpitala Chirurgii Kostnej w Konstancinie. Kierownik: Prof. dr A. Gruca

Dorobek naukowy

1960r. - specjalizacja I st. z chirurgii ogólnej
1965r. - specjalizacja II st. z chirurgii ogólnej
1998r. - specjalizacja z endokrynologii
1963r. - tytuł doktora
"Anatomia chirurgiczna przytarczyc w jej znaczenie w taktyce operacyjnego leczenia ich nadczynności"
1969r. - tytuł doktora habilitowanego
"Rozpoznawanie i leczenie pierwotnej nadczynności przytarczyc"
1975r. - docent
1980r. - profesor nadzwyczajny
1991r. - tytuł profesora

Publikacje, recenzje, oceny
- autor ponad 260 opublikowanych prac naukowych, oraz licznych prac popularno- naukowych, oraz esejów.
- redaktor i współautor 2 skryptów "Postępy Chirurgii Ogólnej", CMKP 1982, i 1984
-autor pierwszego w Polsce podręcznika z ”Podstawy Chirurgii Endokrynologicznej" PZWL. 1978,
-współredaktor i współautor „Chemioterapia Zakażeń Chirurgicznych" 1995r.
-Członek „Advisory Editorial Board” – „Dialogue and Universalism” – (Warsaw University Press)
-Członek Editorial Board of the "World Hospitals" (1983-1987)

Liczba wypromowanych doktorów: 11
Opiekun habilitacji: 1
Recenzent: 38 prac doktorskich
14 rozpraw habilitacyjnych
9 przewodów o nadanie tytułu Profesora

Dorobek zawodowy

Głównymi kierunkami w pracy badawczej i działalności klinicznej była chirurgia endokrynologiczna. Należy tutaj uwzględnić: chirurgię przytarczyc (908 operacji), chirurgię nadnerczy (482 operacje) oraz chirurgię wyspiaków trzustki (82 operacje). Była to największa liczba operacji wykonanych w Kraju w chwili zakończenia aktywności chirurgicznej. Przedmiotem dalszego szczególnego zainteresowania była chirurgia przełyku, chirurgia naczyniowa, a także zakażenia chirurgiczne w ramach aktywności ogólnochirurgicznej.

Współpraca z zagranicą i zagraniczne szkolenia:
W.Brytania (3 lata), Kopenhaga ( 9 m-cy), Moskwa ( 9 m-cy) USA ( 3 m-ce), oraz liczne wizyty studialne trwające ponad 1 tydzień ( study visits) w kilkunastu krajach.

Przynależność do towarzystw i organizacji

Towarzystwo Chirurgów Polskich (1994 - członek honorowy)

Polskie Towarzystwo Szpitalnictwa

Polskie Towarzystwo Zakażeń Szpitalnych (1994 - członek honorowy)

Polska Akademia Medycyny

Polskie Towarzystwo Lekarskie (2006 - członek honorowy)

PRZYNALEŻNOŚĆ DO TOWARZYSTW I ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH

1981 - 1983 Członek "Management Committee” of the International Hospital Federation (IHF)

1983 - 1991 Członek "Executive Committee" of The IHF

1983 - 1987 Członek Editorial Board of the "World Hospitals"

1987 - 1989 President of the International Hospital Federation

1985 - 1987 Członek: "Interim Board* International Society for Quality Assurance

1989 - 1999 Delegat narodowy do "International Society of Surgery"

1989 – 2005 Delegat narodowy do International Federation of Surgical Colleges

1992 - 1998 Członek Executive Committee of the International Federation of Surgical Colleges

Inne informacje

Odznaczenia,
1957 – „Za wzorowa prace w Służbie Zdrowia”
1973 - Srebrny Krzyż Zasługi
1976 – Złoty Krzyż Zasługi
1962 - indywidualna nagroda Z.G. Tow. Chir. Pol. za pracę naukową,
1978 - Indywidualna nagroda II 0 Ministra Zdrowia za pierwszy w Polsce podręcznik chirurgii endokrynologicznej: "Podstawy Chirurgii Endokrynologicznej" PZWL.,
1978 - Złota Odznaka Honorowa „ Za Zasługi dla Warszawy”
1978 - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
1986 - Indywidualna nagroda I0 Ministra Zdrowia za działalność w Służbie Zdrowia.
1989 – Złota Odznaka Honorowa Polskiego Towarzystwa Szpitalnictwa
1989 - Nagroda naukowa zbiorowa Towarzystwa Chirurgów Polskich im. Ludwika Rydygiera uzyskana na Zjeździe Jubileuszowym T.Ch.P. w Krakowie.,
1989 - Waszyngton - Na World Congress of the International Hospital Federation –General
Assembly nadało godność "Honorary Member” of the I.H.F.,
1994 - Odznaczony Medalem "Gloria Medicinae".,
1994 - Członek Honorowy: Towarzystwa Chirurgów Polskich
1994 - Członek Honorowy: Pol. Tow. Zakażeń Szpitalnych,
1995 - Nagroda im L. Rydygiera za najlepsze prace na 57 Zjeździe Towarzystwa Chirurgów Polskich,
1999 - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
1998 - Medal Komisji Edukacji Narodowej
2001 - Medal 400-lecia Warszawy
2006 - Członek Honorowy: Pol. Tow. Lekarskiego
2006 – Bene Merenti Professor Tadeusz Tołłoczko. Consilii Cracoviensi Societatis Chirurgorum Polonorum
od 1956 r - szereg nagród JM., Rektora Akademii Medycznej w Warszawie za prace naukowa, organizacyjna i dydaktyczną-
2010 - Krzyż Konderski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą

Podziękowania dla lekarza

Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!

Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.

Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.

Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.

- Robert Żołnowski
  
  Wspaniały fachowiec w swojej profesji.Jestem po usunięci przytarczyc już 23 lat.Po tylu latach mój parahormon jest w granicach normy oscyluje ok 500 -800.Przypomnę że jestem osobą dializowaną.Więc te poziomy nie są tragiczne.

Zobacz także

Wstrząśnienie mózgu Do najczęstszych objawów wstrząśnienia mózgu należą bóle głowy, przejściowa utrata przytomności, splątanie, niepamięć okoliczności urazu, zawroty głowy, nudności, wymioty, niewyraźna mowa, spowolnienie, zmęczenie.
Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych (PSC) jest przewlekłą chorobą wątroby, w której dochodzi do zastoju żółci w drogach żółciowych na skutek postępującego włóknienia, niszczenia i zwężenia wewnątrzwątrobowych i zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych. Pierwsze objawy choroby to zwykle osłabienie, utrata masy ciała, nadmierna senność i świąd skóry, który jest szczególnie uciążliwy w nocy.
Złamania kości czaszki Do złamania kości czaszki dochodzi na skutek urazu, zazwyczaj w wyniku uderzenia głową o twardą powierzchnię (przedmiot) bądź w wyniku wybuchu, czyli w sytuacjach, kiedy energia urazu jest wystarczająco duża, by doprowadzić do naruszenia ciągłości kości.
Zwężenie odbytu Zwężenie odbytu jest dość rzadkim powikłaniem chorób zapalnych. Po zabiegach chirurgicznych to powikłanie występuje rzadko. Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zwężenia odbytu po operacji jest niedokrwienie, szerokie wycięcie tkanek w trakcie zabiegu lub infekcja ran po operacji.
Kamica przewodowa Kamica przewodowa to obecność kamieni (złogów) żółciowych w drogach żółciowych. Kamienie w przewodach żółciowych pochodzą najczęściej z pęcherzyka żółciowego lub tworzą się w samych drogach żółciowych, powodując zablokowanie przepływu żółci.
Niedrożność przewodu pokarmowego Niedrożność przewodu pokarmowego to stan, w którym następuje zatrzymanie procesu przemieszczania się trawionych resztek pokarmu przez przewód pokarmowy.
Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego oznacza zniekształcony pęcherzyk żółciowy o pogrubiałej i zwłókniałej ścianie, co jest wynikiem mechanicznego podrażnienia wywołanego obecnością kamieni żółciowych lub nawracających ataków kolki żółciowej. Leczenie polega na usunięciu pęcherzyka żółciowego.
Torbiel włosowa. Torbiel okolicy krzyżowo-guzicznej Krzyżowo-guziczna torbiel włosowa to choroba zapalna, której objawem jest pęcherz, powstający w wyniku powiększenia i zakażenia mieszków włosowych w okolicy krzyżowo-guzicznej, czyli na dole pleców, nad szparą pośladkową.
Choroba przestrzeni zaotrzewnowej W przestrzeni zaotrzewnowej mogą się rozwijać choroby dotyczące narządów znajdujących się w tej przestrzeni, a także choroby niezwiązane z tymi narządami. Z kolei do chorób rozwijających się typowo w przestrzeni zaotrzewnowej należą: ropnie przestrzeni zaotrzewnowej, guzy nowotworowe przestrzeni zaotrzewnowej oraz zwłóknienie przestrzeni zaotrzewnowej.
Hemoroidy Hemoroidy (żylaki odbytu) to powiększanie się guzków krwawniczych, któremu towarzyszą objawy. Hemoroidy zewnętrzne są widoczne jako sinawe guzki w pobliżu odbytu. Hemoroidy wewnętrzne wyczuwa się palcem podczas bezpośredniego badania przez odbyt. Głównymi objawami hemoroidów jest krwawienie z odbytu, wypadanie guzków poza odbyt oraz świąd i pieczenie okolicy odbytu.
Proktologia Proktologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się chorobami odbytu i odbytnicy, a więc końcowych odcinków przewodu pokarmowego.
Złamania rzepki Złamania rzepki powstają zwykle w wyniku bezpośredniego urazu, np. podczas upadku na twarde podłoże. Takie złamania zwykle występują dopiero u nastolatków, kiedy rzepka jest już mocno uwapniona oraz u dorosłych. Praktycznie nie zdarzają się u młodszych dzieci.
Skręcenie stawu skokowego (pot. skręcenie kostki) Skręcenie stawu skokowego, nazywane potocznie skręceniem kostki, jest urazem polegającym na rozciągnięciu, a niekiedy częściowemu przerwaniu torebki stawowej. W przeciwieństwie do zwichnięcia kostki, w przypadku skręcenia kostki nie dochodzi do przemieszczenia powierzchni stawowych względem siebie.
Przepukliny brzuszne Przepuklina to inaczej przemieszczenie narządu poza jego prawidłowe położenie. Przepukliny brzuszne to przepukliny powstające w obrębie ściany brzucha, zawierające narządy lub części narządów, znajdujących się normalnie w jamie brzusznej. Najczęstszymi rodzajami przepuklin brzusznych są przepukliny pachwinowe, udowe i pępkowe.
Ropień odbytu Ropnie najczęściej powstają w wyniku infekcji, która szerzy się albo od strony krypt i gruczołów odbytowych bądź tkanek położonych w miednicy małej w okolicy okołoodbytniczej (tzw. ropnie wysokie) albo od strony skóry.
Uchyłek odbytniczo-pochwowy (rectocele) Uchyłek przedni odbytnicy to workowate uwypuklenie przedniej ściany odbytnicy w kierunku pochwy. Powstaje w wyniku rozciągania, uszkodzenia lub oderwania przegrody odbytniczo-pochwowej.
Metody leczenia żywieniowego w chirurgii Każdy pacjent po przyjęciu na oddział chirurgiczny podlega ocenie odżywienia. Po stwierdzeniu wskazań do rozpoczęcia leczenia żywieniowego lekarz zaplanuje interwencję żywieniową. Po pierwsze należy wybrać drogę, którą dostarczane będą składniki odżywcze.
Rana Rana to przerwanie ciągłości skóry lub skóry i tkanek pod nią położonych. Rana powstaje zazwyczaj na skutek urazu mechanicznego, ale urazem, czyli raną może być też np. oparzenie. Uraz może być mechaniczny, termiczny lub chemiczny. W zależności od mechanizmu powstania rany wyróżniamy, m.in. rany tłuczone, szarpane, cięte, kąsane.
Samotny wrzód odbytnicy Podejrzewaną przyczyną powstania tej choroby są zaburzenia wypróżnienia – usilne, nieskuteczne parcia powodują fałdowanie ściany odbytnicy, stopniowe pogrubienie i przebudowę ściany w miejscu największego ucisku. Miejscowe niedokrwienie spowodowane uciskiem może w końcu doprowadzić do powstania owrzodzenia.
Przetoka odbytu Przetoka odbytu to patologiczny, niegojący się wąski kanał, łączący światło kanału odbytu lub odbytnicy z powierzchnią skóry w okolicy odbytu. Najczęstszą przyczyną powstania choroby jest infekcja wewnątrz odbytu, w tzw. krypcie odbytu.

Wyszukaj lekarza